Luther Ronzoni Vandross (1951 - 2005) is een van de bekendste R&B zangers uit het eind van de vorige eeuw. Hij zingt eerst in het achtergrondkoor bij onder meer David Bowie, zingt als leadzanger bij de groep Change en breekt daarna door als solo-artiest. Hij sleept maar liefst acht Grammy's in de wacht en verkocht meer dan 25 miljoen platen.
Luther Vandross begint al door te breken als zanger bij de groep Change,
maar pas als hij een s
ololoopbaan
begint, start zijn succes echt. In de jaren 80 brengt hij 'Never Too Much',
'Power of Love/Love Power', 'If Only For One Night' en 'Here and Now' uit.
Hij wint maar liefst vier Grammy Awards in de categorie Best Male R&B Vocal
Performance. Later sleept hij met het nummer 'Dance With My Father' nog
een keer vier Grammy's in de wacht. Hij scoort in de jaren 90 hits met
onder meer Janet Jackson en, zijn grootste hit in Nederland, met Mariah
Carey.
Luther Vandross leed aan diabetes. Op 16 april 2003 kreeg hij een hersenbloeding, waarvan hij nooit meer volledig herstelde. Uiteindelijk overleed hij twee jaar later op 54-jarige leeftijd in een ziekenhuis. In 2014 kreeg hij een postume ster op de Hollywood Walk of Fame.
Top 2000
Helaas zien we in de laatste Top2000 geen noteringen staan van Luther. Je zou er bijna een actie voor gaan opstarten want de man verdient zeker een notering.
Sunday Morning Classic: Never Too Much
Op 7 februari 2021 was Luther onze gast als Sunday Morning Classic.
Vandross was enorm in de jaren 80, maar het was dit album dat het begin was van een schitterende solocarrière waarin soul, disco, funk en ouderwetse zang samensmolten. Het belangrijkste aspect van Vandross is natuurlijk de zijdezachte stem.
De aftrap van dit album is het titelnummer "Never Too Much". Dit is misschien wel het meest bekende nummer dat Vandross ooit heeft uitgebracht en zelfs fans van niet-soulmuziek zullen dit nummer waarschijnlijk kennen, gezien de zware airplay van de afgelopen 30 jaar.
"Sugar and Spice is een ander prachtig nummer. Het live-instrumentatiegevoel van dit nummer maakt het.
"Don't You Know That" is een prachtig mooi nummer. Het is een liefdeslied, maar het is er een van herbevestiging. Zijn partner zou al moeten weten hoeveel hij van haar houdt en de vraag die hij stelt in het refrein "Weet je dat niet?" is bijna getint met een droefheid waarvan ze zich niet bewust is.
Op 'I've Been Working' lijkt Vandross vragen te beantwoorden over het niet hebben van een relatie en in wezen een alleenstaand leven leiden als het gaat om romantisch betrokken zijn. Hij zegt eigenlijk dat hij heeft gewerkt en wat liefde nodig heeft vanavond.
"She's A Supa Lady" bevat een van de favoriete basgitaarkloven aller tijden. De baslijn begint het nummer en gedurende 35 seconden draait het allemaal om het standaard drumgeluid en de bas maakt het af.
"You Stopped Loving Me" is een door Motown beïnvloed nummer. Luther Vandross schreef het lied voor 'Roberta Flack' die het speelde voor de soundtrack van de film 'Bustin' Loose'.
Het album wordt afgesloten met een cover van het nummer van Burt Bacharach “A House Is Not A Home”. Vandross neemt dit nummer helemaal mee naar een andere plaats. Nooit heeft een nummer van meer dan 7 minuten als kort gevoeld.
Luther Vandross werd altijd geprezen omdat hij een briljante zanger was - zowel bij opnames als bij live optredens. Maar hij werd nooit beschouwd als een 'album'-artiest zoals Marvin Gaye of Stevie Wonder. Misschien was het omdat hij in de jaren 80 en vroege jaren 90 in de buurt was, waar soulmuziek zich begon te verdiepen in meer disco-georiënteerde geluiden die niet serieus werden genomen, maar de muziekpers. Dat is jammer, want dit album is ronduit geweldig. Het duurt slechts 36 minuten, maar zit boordevol kwaliteit. Er is geen nummer dat je zou overslaan en dat is altijd veel lof voor elk album.
bron: Jan Liebregts en NPO
foto: ModernAbolitionist