The Rolling Stones heb ik in mijn leven 3 keer zien optreden. De eerste keer was in 1989 en toen werd mij verteld dat het wel eens de laatste keer kon zijn. De mannen waren inmiddels de 40 door en zouden het wellicht voor gezien houden.... Inmiddels gaan de vier overgebleven Stones richting en door de 80 en zijn ze nog steeds niet van het podium te slaan. Seks, drugs & rock en roll is voor hen in ieder geval een "gezonde" mix om oud te kunnen worden.
Ik vind het altijd lastig om te kiezen tussen The Rolling Stones aan de ene kant en The Beatles aan de andere kant. Mocht het mes op mijn keel staan dan ga ik persoonlijk toch voor de wat " brave" Beatles.
De site van De Platenbar nodigde Jan Liebregst uit Son en Breugel uit om zijn passie voor de Stones te vertellen.
" Ergens medio 1964 kocht mijn vader een Grundig TK 20 bandrecorder,
die je op de radio kon aansluiten en daarmee liedjes opnemen die werden
uitgezonden door bijvoorbeeld het programma 
Het gehele oeuvre van The Rolling Stones is niet onder één bepaalde stijl te plaatsen, maar wel herkenbaar door een eigen sound. In de afgelopen decennia zijn ook zij beïnvloed door diverse muziekstromingen, maar wisten desondanks wel steeds een uniek nieuw Rolling Stones album uit te brengen.Over het algemeen denkt de gemiddelde muziekliefhebber bij hun muziek aan stevige rock, maar is men onbekend met de tientallen ballads die ze hebben opgenomen. Alhoewel Keith Richards niet bekend staat als de beste zanger en op de albums een of twee songs mag plaatsen, vind ik zijn ballads vaak het meest je sentimentele snaar raken.
Sinds de tweede helft van de jaren zestig fascineert deze band me, ben er vrijwel dagelijks mee bezig en hoop dat nog vele jaren vol te kunnen houden."
Jan Liebregts, Son en Breugel 13 juli 2021
The Rolling Stones
The Rolling Stones (vaak aangeduid als de Stones) is een Britse rock-'n-rollband die actief is sinds 1962. De band speelt, naast rock-'n-roll en rock, ook stijlen als blues, country, hardrock, reggae en punk. Sinds The Rolling Stones in 1962 werden opgericht, hebben zij vele grote hits gehad, zoals Sympathy for the Devil, Angie, Paint It Black en (I Can't Get No) Satisfaction. Zij hebben meer dan vijfentwintig studioalbums uitgebracht, waaronder de klassiekers Exile on Main St., Goats Head Soup, Beggars Banquet, Let It Bleed en Sticky Fingers. In 2016 brachten de Stones het album Blue & Lonesome uit. The Rolling Stones bestaan uit Mick Jagger (zang), Keith Richards (gitaar), Charlie Watts (drums) en Ron Wood (bas/gitaar). De bekendste ex-leden zijn Brian Jones, Mick Taylor, Bill Wyman en, hoewel alleen in de beginjaren officieel, toetsenist Ian Stewart.
Michael Philip Jagger, beter bekend als Mick Jagger, en Keith Richards
hadden al bij elkaar op de kleuterschool gezeten, toen ze elkaar op 17
oktober 1961 weer tegenkwamen op perron 2 van het trein
In het vroege voorjaar van 2011 leverden de Stones een bijdrage aan het album Boogie4Stu van pianist Ben Waters, dat een hommage aan Ian Stewart is. Ze namen samen met Bill Wyman en nog enkele andere musici, zij het op verschillende locaties (Engeland, de VS en Frankrijk), een cover van Bob Dylans Watching the River Flow op. Het album kwam medio april 2011 uit. Eind 2011 werd het succesalbum Some Girls uit 1978 opnieuw uitgebracht, aangevuld met twaalf niet eerder uitgebrachte nummers uit diezelfde periode. No Spare Parts werd geselecteerd als single. Vrijwel gelijktijdig verscheen een dvd met een uniek optreden uit 1978 van de band in het Amerikaanse Ft. Worth TX. Op de dvd staan ook in 2011 opgenomen interviews met Mick Jagger en Bill Wyman.
In 2016 brachten de Stones het album Blue & Lonesome uit, met covers van oudere bluesnummers. Op 30 september 2017 stonden de Stones met hun No Filter Tour in de Amsterdam Arena en op 15 oktober stonden ze in het Arnhemse GelreDome.
Sunday Morning Classic: Sticky Fingers
Op 25 juli 2021 lag het 50 jaar oude album Sticky
Fingers bij ons op de draaitafel als Sunday
Morning Classic. Sticky Fingers is de derde van de trilogie van Rolling
Stones-albums die het hart van de band vormen. De eerste twee waren Beggars
Banquet in 1968 en Let It Bleed in 1969, die gezamenlijk de sessies verzorgden
waaruit drie van de nummers op dit album voortkwamen. Sticky Fingers onderscheidt
zich echter van de rest door een duidelijk overgangsalbum te zijn. Het
is het eerste "onafhankelijke" album van de band op hun eigen Rolling Stones-label
en het overbrugt de kloof tussen hun Engelse geluid uit de jaren zestig
en de meer Amerikaans klinkende Stones die zich in de jaren zeventig zouden
ontwikkelen. Dit
is ook de eerste studio-release sinds het debacle in 1969 in Altamont,
een festival dat een tegenhanger van Woodstock aan de westkust moest zijn,
maar eindigde in een rel die resulteerde in de dood van een publiekslid.
Maar de belangrijkste reden voor deze overgang is te wijten aan een grote persoonlijke verschuiving, weg van Brian Jones, de oorspronkelijke leider van de band, die in 1969 uit de band werd ontslagen en een paar maanden later op mysterieuze wijze stierf. De vervanger van Jones was de 20-jarige gitarist Mick Taylor, die zijn stempel drukt op Sticky Fingers als een geschikte tegenhanger van Keith Richards.
Het nummer dat Sticky Fingers van een goed album tot een geweldig album verheft, is "Wild Horses". Opgenomen in Muscle Shoals Sound Studio in Alabama in december 1969, bevat deze ode aan liefdesverdriet een uitstekend samenspel tussen de elektrische en akoestiek van Richards en Taylor, samen met enkele van Mick Jagger's beste teksten ooit.
De lijm die het album bij elkaar houdt, zijn twee solide rockers die zijn gebouwd rond de kenmerkende riffs van Richards. "Brown Sugar" en "Bitch" zijn quasi-tweelingnummers die beide kanten openen voor de vrolijke, pakkende sfeer die deze band in de eerste plaats zo populair maakte.
"Sister Morphine" is het eerste van de drie nummers die het album afsluiten met soortgelijke lyrische drugsthema's. Het volgende is "Dead Flowers" dat, hoewel net zo duister tekstueel, een mooie vrolijke en lichte afwijking is van zijn melodramatische voorganger.
Het laatste is de fijne afsluiter van het album, "Moonlight Mile", een humeurige, melancholische en enigszins donkere ballad die de luisteraar als de naald van de plaat weer omhooggaat in stilte achterlaat.
Brian Jones, de te jong gestorven Rolling Stone
Brian Jones werd 28 februari 1942 geboren in het Par
Hij vertrok naar Londen. Daar trad hij op in bars en speelde bluesgitaar. In het voorjaar van 1962 richtte hij samen met pianist Ian Stewart, zanger Mick Jagger en gitarist Keith Richards, The Rolling Stones op. Bassist Bill Wyman en drummer Charlie Watts kwamen iets later ook bij de band.
Jones was in de beginperiode van de Stones de leidende figuur. Hij zorgde voor de eerste boekingen van de band en was de manager van het stel. Brian was erg fotogeniek en kleedde zich goed. Hij was de meest begeerde Stone van dat moment en bespeelde diverse instrumenten.
Goodbye Charlie...
In augustus 2021 werd aangekondigd dat Charlie Watts 
Charlie Watts stierf onverwacht op 24 augustus 2021 in het bijzijn van zijn naaste familie in een ziekenhuis in Londen. Op de dag van zijn dood werd de inhoud van de officiële website van de Rolling Stones vervangen door een enkelefoto van Charlie. Verdere toegankelijkheid tot de site was uit respect onmogelijk gemaakt. Charlie is 80 jaar geworden.
bron: Wikipedia en Jan Liebregts
foto's: Wikimedia vrij van rechten